https://www.youtube.com/watch?v=iLZYUxZTRXY Top ... à partir de 2min40
| Promotion de WWreuse |
|---|
|
postée par Jhrk le 22/06/2014 à 23:58
Bonjour tout le monde !
C'est avec un peu de retard que nous vous écrivons cette news, mais il nous a paru nécessaire de la faire quand même ! En effet, ce jeudi, WWreuse a été promue modératrice du jeu, et nous voulions donc la féliciter à travers cette petite annonce ! Il va de soi que cette promotion est due à sa présence exceptionnelle et à son travail important sur le jeu — que tout le monde a sûrement pu remarquer —, qu'il nous a paru important de souligner et de récompenser. Bon courage à elle pour la suite et bon jeu à tous ! |
Les commentaires de la news
Interdit
Page : Précédente 1 2
 CR7 |
le 13/07/2014 à 13:21 |
|---|---|
 Groupe : membre |
Tu le mérite wwreuse bien joué l'artiste  - CR7 - Portugal Campeos Europeus 2016 |
|
Général de Gaul |
le 13/09/2014 à 11:39 |
 Groupe : membre |
Bravo ma petite frimousse !!!!!!!! Je ne lis pas beaucoup les news désolé pour le retaaaard !   Wwreuse :  Mouah ! |
|
WWReuse_delete |
le 01/01/2015 à 21:08 |
 Groupe : membre |
Giga wub à vous et à mon gadget    Dédicace à FLORIAN notre chicken Secret (Afficher le contenu) https://www.youtube.com/watch?v=iLZYUxZTRXY Top ... à partir de 2min40  [taille=tres_grosse][centre][couleur=jaune]""Science sans conscience n'est que ruine de l'âme"" |
|
BaliVerne_delete |
le 29/10/2020 à 03:36 |
 Groupe : membre |
Tubulum fuisse, qua illum, cuius is condemnatus est rogatione, P. Sed quae tandem ista ratio est? Ergo et avarus erit, sed finite, et adulter, verum habebit modum, et luxuriosus eodem modo. Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit. Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur. Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Duo Reges: constructio interrete. Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur. Quid, si reviviscant Platonis illi et deinceps qui eorum auditores fuerunt, et tecum ita loquantur? Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers? Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. Callipho ad virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem, Diodorus vacuitatem doloris. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere. Quae iam oratio non a philosopho aliquo, sed a censore opprimenda est. Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia. Hic, qui utrumque probat, ambobus debuit uti, sicut facit re, neque tamen dividit verbis. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres. Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. Laboro autem non sine causa; At ego quem huic anteponam non audeo dicere; Consequens enim est et post oritur, ut dixi. Ut in voluptate sit, qui epuletur, in dolore, qui torqueatur. Sumenda potius quam expetenda. Tum, Quintus et Pomponius cum idem se velle dixissent, Piso exorsus est. Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum; Quod si ita sit, cur opera philosophiae sit danda nescio. Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio. Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat; Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; At habetur! Et ego id scilicet nesciebam! Sed ut sit, etiamne post mortem coletur? Sint modo partes vitae beatae. Itaque mihi non satis videmini considerare quod iter sit naturae quaeque progressio. Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Quae contraria sunt his, malane? Haec dicuntur fortasse ieiunius; Ea, quae dialectici nunc tradunt et docent, nonne ab illis instituta sunt aut inventa sunt? Quid est enim aliud esse versutum? Non enim quaero quid verum, sed quid cuique dicendum sit. Itaque quantum adiit periculum! ad honestatem enim illum omnem conatum suum referebat, non ad voluptatem. Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita et reiecta diximus; Quae est igitur causa istarum angustiarum? Qui est in parvis malis. Immo istud quidem, inquam, quo loco quidque, nisi iniquum postulo, arbitratu meo. Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. Prioris generis est docilitas, memoria; Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Cur igitur, cum de re conveniat, non malumus usitate loqui? Quod cum dixissent, ille contra. Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus. Nihilo beatiorem esse Metellum quam Regulum. Vadem te ad mortem tyranno dabis pro amico, ut Pythagoreus ille Siculo fecit tyranno? Quo modo? Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Quis negat? Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore. An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Prioris generis est docilitas, memoria; Negare non possum. Quae cum essent dicta, discessimus. Summus dolor plures dies manere non potest? Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Et quidem, Cato, hanc totam copiam iam Lucullo nostro notam esse oportebit; Sic vester sapiens magno aliquo emolumento commotus cicuta, si opus erit, dimicabit. Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri. Haeret in salebra. Hoc ne statuam quidem dicturam pater aiebat, si loqui posset. Odium autem et invidiam facile vitabis. Sin eam, quam Hieronymus, ne fecisset idem, ut voluptatem illam Aristippi in prima commendatione poneret. Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Hoc non est positum in nostra actione. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Est tamen ea secundum naturam multoque nos ad se expetendam magis hortatur quam superiora omnia. Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti? Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? At hoc in eo M. Num igitur eum postea censes anxio animo aut sollicito fuisse? Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; |
|
BaliVerne_delete |
le 29/10/2020 à 03:37 |
|
Groupe : membre |
Et quidem, inquit, vehementer errat; An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Cum id quoque, ut cupiebat, audivisset, evelli iussit eam, qua erat transfixus, hastam. Nam illud quidem adduci vix possum, ut ea, quae senserit ille, tibi non vera videantur. Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Duo Reges: constructio interrete. Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Et quidem, Cato, hanc totam copiam iam Lucullo nostro notam esse oportebit; Quia, si mala sunt, is, qui erit in iis, beatus non erit. Quis enim confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit? Ne tum quidem te respicies et cogitabis sibi quemque natum esse et suis voluptatibus? Nec vero intermittunt aut admirationem earum rerum, quae sunt ab antiquis repertae, aut investigationem novarum. Igitur ne dolorem quidem. Nam, ut paulo ante docui, augendae voluptatis finis est doloris omnis amotio. Consequens enim est et post oritur, ut dixi. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Explanetur igitur. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Inde igitur, inquit, ordiendum est. Ac ne plura complectar-sunt enim innumerabilia-, bene laudata virtus voluptatis aditus intercludat necesse est. Num igitur eum postea censes anxio animo aut sollicito fuisse? Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret. Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit? Quas enim kakaw Graeci appellant, vitia malo quam malitias nominare. Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem. Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Istic sum, inquit. Restatis igitur vos; Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Quae cum essent dicta, discessimus. Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni; Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Compensabatur, inquit, cum summis doloribus laetitia. Tamen a proposito, inquam, aberramus. Bonum incolumis acies: misera caecitas. Sic consequentibus vestris sublatis prima tolluntur. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Tu quidem reddes; Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Eaedem res maneant alio modo. Itaque et manendi in vita et migrandi ratio omnis iis rebus, quas supra dixi, metienda. At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Easdemne res? Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. Quod mihi quidem visus est, cum sciret, velle tamen confitentem audire Torquatum. Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem. Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat? Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Nonne igitur tibi videntur, inquit, mala? Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Certe nihil nisi quod possit ipsum propter se iure laudari. Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Etenim si delectamur, cum scribimus, quis est tam invidus, qui ab eo nos abducat? Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius. Semovenda est igitur voluptas, non solum ut recta sequamini, sed etiam ut loqui deceat frugaliter. Vulgo enim dicitur: Iucundi acti labores, nec male Euripidesconcludam, si potero, Latine; Vide igitur ne non debeas verbis nostris uti, sententiis tuis. |
Page : Précédente 1 2