Recrutement de designer - WorldWar, le jeu de guerre multijoueur en ligne avec chat !

Recrutement de designer
postée par Okin le 25/01/2007 à 11:28 1 commentaire Bonjour ! Le titre de la news annonce très bien ce dont il va être question. Je recrute en effet un bon webdesigner pour le jeu. Je tiens à ce que celui-ci ne soit pas déjà occupé par des projets, parce que le travail qui lui sera demandé sera assez conséquent... Si quelqu'un est intéressé, un message perso peut m'être envoyé sans problème ! Pour ceux qui se demandent, il ne s'agira pas du tout de changer le design de WorldWar, mais d'autre chose... Vous en saurez plus d'ici quelques mois (même si presque tout le monde le sait déjà ou s'en doute !) a+!

postée par Okin le 25/01/2007 à 11:28

1 commentaire

Bonjour !
Le titre de la news annonce très bien ce dont il va être question. Je recrute en effet un bon webdesigner pour le jeu.
Je tiens à ce que celui-ci ne soit pas déjà occupé par des projets, parce que le travail qui lui sera demandé sera assez conséquent...
Si quelqu'un est intéressé, un message perso peut m'être envoyé sans problème !

Pour ceux qui se demandent, il ne s'agira pas du tout de changer le design de WorldWar, mais d'autre chose... Vous en saurez plus d'ici quelques mois (même si presque tout le monde le sait déjà ou s'en doute !)

a+!

Les commentaires de la news

Interdit

Page : 1

Désinscrit	le 13/10/2020 à 06:30
	Cur post Tarentum ad Archytam? Quis Aristidem non mortuum diligit? Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat vivere. Duo Reges: constructio interrete. Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile. Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio. Hic nihil fuit, quod quaereremus. Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem. Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet; Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere. Semovenda est igitur voluptas, non solum ut recta sequamini, sed etiam ut loqui deceat frugaliter. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Nam memini etiam quae nolo, oblivisci non possum quae volo. Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt. Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit. Non potes, nisi retexueris illa. Sed fac ista esse non inportuna; Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam? Tertium autem omnibus aut maximis rebus iis, quae secundum naturam sint, fruentem vivere. Hos contra singulos dici est melius. An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse? Ita cum ea volunt retinere, quae superiori sententiae conveniunt, in Aristonem incidunt; Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Satis est ad hoc responsum. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; An hoc usque quaque, aliter in vita? Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest. Immo videri fortasse. Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Callipho ad virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem, Diodorus vacuitatem doloris. Sed quot homines, tot sententiae; Recte, inquit, intellegis. Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? Nihil acciderat ei, quod nollet, nisi quod anulum, quo delectabatur, in mari abiecerat. Quod, inquit, quamquam voluptatibus quibusdam est saepe iucundius, tamen expetitur propter voluptatem. Cupit enim dÃcere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti. Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit. Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Illa tamen simplicia, vestra versuta. Nec enim, dum metuit, iustus est, et certe, si metuere destiterit, non erit; Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat vivere. Polemoni et iam ante Aristoteli ea prima visa sunt, quae paulo ante dixi. Obsecro, inquit, Torquate, haec dicit Epicurus? Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur. Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit. Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius. Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. Age, inquies, ista parva sunt. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Et si in ipsa gubernatione neglegentia est navis eversa, maius est peccatum in auro quam in palea. Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Itaque sensibus rationem adiunxit et ratione effecta sensus non reliquit. At hoc in eo M. Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L. An dubium est, quin virtus ita maximam partem optineat in rebus humanis, ut reliquas obruat? Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Equidem soleo etiam quod uno Graeci, si aliter non possum, idem pluribus verbis exponere.

Désinscrit

le 13/10/2020 à 06:30

Cur post Tarentum ad Archytam? Quis Aristidem non mortuum diligit? Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat vivere. Duo Reges: constructio interrete. Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus.

Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile. Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio. Hic nihil fuit, quod quaereremus. Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem. Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet; Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere. Semovenda est igitur voluptas, non solum ut recta sequamini, sed etiam ut loqui deceat frugaliter. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit?

Nam memini etiam quae nolo, oblivisci non possum quae volo. Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt. Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit. Non potes, nisi retexueris illa. Sed fac ista esse non inportuna; Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam? Tertium autem omnibus aut maximis rebus iis, quae secundum naturam sint, fruentem vivere. Hos contra singulos dici est melius. An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse?

Ita cum ea volunt retinere, quae superiori sententiae conveniunt, in Aristonem incidunt; Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Satis est ad hoc responsum. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; An hoc usque quaque, aliter in vita? Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest. Immo videri fortasse. Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant.

Callipho ad virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem, Diodorus vacuitatem doloris. Sed quot homines, tot sententiae; Recte, inquit, intellegis. Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? Nihil acciderat ei, quod nollet, nisi quod anulum, quo delectabatur, in mari abiecerat. Quod, inquit, quamquam voluptatibus quibusdam est saepe iucundius, tamen expetitur propter voluptatem.

Cupit enim dÃcere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti. Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit. Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere?

Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Illa tamen simplicia, vestra versuta. Nec enim, dum metuit, iustus est, et certe, si metuere destiterit, non erit; Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat vivere. Polemoni et iam ante Aristoteli ea prima visa sunt, quae paulo ante dixi. Obsecro, inquit, Torquate, haec dicit Epicurus? Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers?

Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur. Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit. Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius. Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest.

Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. Age, inquies, ista parva sunt. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Et si in ipsa gubernatione neglegentia est navis eversa, maius est peccatum in auro quam in palea. Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Itaque sensibus rationem adiunxit et ratione effecta sensus non reliquit. At hoc in eo M. Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium.

Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L. An dubium est, quin virtus ita maximam partem optineat in rebus humanis, ut reliquas obruat? Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Equidem soleo etiam quod uno Graeci, si aliter non possum, idem pluribus verbis exponere.

Page : 1

Contact Mentions Légales Forums Livre d'Or Remonter